داره بی هاو دنگ
وه تک وتنیا لیره چقیاگم
دایم هه داد که م وه روژو وه شو
سال وه سال نیونم م قومی وه چو
دنیا هیچ نیه بان وه دیدنم
لی روزگاره وه شانسم خه نم
اوسا جوانیوم خرما بارمیو
ارا سوغاتی روستا و شارمیو
دوس و رفیقیل بیون وه هاودنگم
الان بی کس و قربانی جنگم
اسپارم کردن هه روژ آوم دان
چوار دورم داریو لی شان تا وو شان
ته ک و ته کولک له خوسم کردن
له خرمام سوغات وه باوان بردن
نان درس کردن له شاخ برگم
اصلا راضی نیون وه موت و مرگم
له ساگه م نیشتن پیر و جوانیل
خرمام بیو غذای فقیر و خانیل
پانانه بان سرو مل و چو
له خوشی هر شه و م نکردم خو
